Στην αδερφούλα μου

Είχες τον ήλιο μέσα στα μάτια

χάραζες δρόμους και μονοπάτια

το χέρι μου ‘πιανες να μη φοβάμαι

τον κόσμο ομόρφαινες να μη λυπάμαι.

 

Θυμάμαι τα όμορφα, γλυκά σου χάδια

τα παραμύθια σου μες στα σκοτάδια,

εγώ φοβόμουν, εσύ μιλούσες

τον πόνο έδιωχνες και με φιλούσες.

 

Και τώρα μόνη μες στο δικό μας

το κοριτσίστικο δωμάτιό μας

κλαίω, πονώ, σ’ αναζητώ

τον άδικο χαμό σου δεν θέλω να δεχτώ.

 

Δίπλα στο κρεβάτι μου υπάρχει το δικό σου

τόσα χρόνια εδώ κοιμόσουν

μα τώρα εσύ κοιμάσαι αλλού

στην αγκαλίτσα του Θεού.

 

Να μην ξεχνάς πως είμαι εδώ

κι όσο θα ζω θα σ’ αγαπώ

ήσουν και θα ‘σαι η αδερφή μου

η μονάκριβη και η λατρευτή μου.

 

Μάρτιος 1993