Είναι υπέροχος ο Αύγουστος.
Καίει ο ήλιος τα κορμιά. Πυρώνει τις ψυχές. Ζεσταίνονται οι
πόνοι. Εξατμίζονται τα δάκρυα.
Ξετυλίγονται τα περιτυλίγματα και μένουν ημίγυμνα τα σώματα
στο φως. Χωρίς μάσκες, στολές και προσωπεία.
Βουτούν στη θάλασσα και ξεπλένονται. Πνίγονται οι βρωμιές,
οι τύψεις και τα άγχη.
Συναντούν οι δροσερές πατούσες την καυτή άμμο και χάνονται
οι σκέψεις, διωγμένες απ’ τις αισθήσεις.
Γλύφει το κύμα την ακροθαλασσιά και λειαίνονται τα σημάδια.
Γίνεται το χθες πιο απαλό, χωρίς πολλές ρυτίδες.
Γεμίζουν τα βλέμματα γαλάζιο και γίνονται ονειροπόλα. Πλημμυρίζουν
κίτρινο, πορτοκαλί και κόκκινο.
Γεννιούνται ελπίδες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου