Αύριο

Σώπα, σώπα μωρό μου

και κοίτα ψηλά.

Είναι άδικος ο κόσμος, το ξέρεις.

Μη σκύβεις όμως το κεφάλι, μη.

Συνέχισε να τους κοιτάς στα μάτια.

Ίσα στα μάτια.

Εκεί που καθρεφτίζεται η αλήθεια.

Πάψε, πάψε γλυκό μου

και κρατήσου.

Μπορεί σήμερα να έχει συννεφιά,

να στάζει δάκρυα ο δικός σου ουρανός,

να σκιάστηκε για σένα η ελπίδα.

Υπάρχει όμως κι ας κρύφτηκε.

Θα φανεί, κάνε υπομονή.

Ξεκίνα, ξεκίνα καλό μου

μη σταματάς.

Κι ας είναι πάλι απ’ την αρχή.

Κάθε καινούριο φέρνει φως,

Ξημέρωμα κι ανατολή.

Το τέλος μόνο να φοβάσαι. 

Είναι υπέροχος ο Αύγουστος

Είναι υπέροχος ο Αύγουστος.

Καίει ο ήλιος τα κορμιά. Πυρώνει τις ψυχές. Ζεσταίνονται οι πόνοι. Εξατμίζονται τα δάκρυα.

Ξετυλίγονται τα περιτυλίγματα και μένουν ημίγυμνα τα σώματα στο φως. Χωρίς μάσκες, στολές και προσωπεία.

Βουτούν στη θάλασσα και ξεπλένονται. Πνίγονται οι βρωμιές, οι τύψεις και τα άγχη.

Συναντούν οι δροσερές πατούσες την καυτή άμμο και χάνονται οι σκέψεις, διωγμένες απ’ τις αισθήσεις.

Γλύφει το κύμα την ακροθαλασσιά και λειαίνονται τα σημάδια. Γίνεται το χθες πιο απαλό, χωρίς πολλές ρυτίδες.

Γεμίζουν τα βλέμματα γαλάζιο και γίνονται ονειροπόλα. Πλημμυρίζουν κίτρινο, πορτοκαλί και κόκκινο.

Γεννιούνται ελπίδες.