Σταγόνες αίματος απ' τις πληγές τα λόγια
ανείπωτα, θηλιές που πνίγουν
τόξο ουράνιο σε ζωγραφιές βροχής
που έρχονται να τα ξεπλύνουν.
Δρόμους
χαράζουνε σε γειτονιές
λέξεις
ελεύθερες σαν ταξιδεύουν
ενώνουν
πόλεις μοναχές
πόνους
του νου γιατρεύουν.
Γράμματα
αράδα χτίζουν ζωές
τείχη
γκρεμίζουν και φυλακές
λύνουν
σιωπές, κάνουν γιορτές
λυτρώνουν
πόθους και ανοχές.
Σκαρί
αθάνατο πλέει αιώνια
σκίζει
τα πέλαγα, παφλάζει ήχους
μένει
αλώβητο μέσα στα χρόνια
γιομάτο
όνειρα, ελπίδες, στίχους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου