Είναι άθλια και κρύα τα λημέρια στα βουνά
σπηλιές υγρές με βρύα και λειχήνες.
Αλίμονο σ' αυτούς που φώλιασαν ψηλά
Παλεύοντας να σπείρουν τις δίκαιες ιδέες:
ισότητα, δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια.
Φύτεψαν σπόρους βγήκαν ανθοί, κλαδιά, μπουμπούκια
πάνω σε τοίχους, πανιά και δρόμους
γράψαν με αίμα ίδιο μ' αυτών τρεις λέξεις μόνο:
ψωμί παιδεία ελευθερία.
Και πάλι σπόροι μπήκανε στην γη
να μείνει η αξία άσβηστο κερί
μα η σπορά απέτυχε, ζιζάνια φυτρώσαν
αγκάθια βγήκαν, χόρτα και βάτα.
Τον κόσμο όλο έπνιξαν με της ψυχής το αίμα
βουρκώσαν μνήματα, σβηστήκανε, χαθήκαν όλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου